Tuesday, April 20, 2010

လြမ္းေနတဲ့ေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္.....

တကယ္တမ္းေတာ့ လြမ္းေနတဲ့ေမာင္ႏွမေတြအတြက္တင္မဟုတ္ပါဘူး။ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ေမာင္ႏွမေတြ ေရာက္ဖူးခ်င္စိတ္ပိုေပါက္သြားေအာင္၊ ေရာက္ဖူးျပီးသားေမာင္ႏွမေတြလဲ ထပ္သြားခ်င္သြားေအာင္ လက္က်န္ပံုေလးေတြကိုေမႊေႏွာက္လိုက္တာပါ။

အဲဒါကေတာ့အျပန္မနက္ေစာေစာမွာ ရိုက္ထားတဲ့ပံုပါ။


ေက်ာက္ပန္းျပာ လို႕ကၽြန္မတို႕ေခၚၾကတဲ့ ဘလူးဗင္ဒါေတြပါ။

ဖဲၾကိဳးျဖတ္၊ ရမုဒ္ႏွိပ္ျပီး ဖြင့္ပြဲက်င္းပခဲ့တဲ့တံတား မဟုတ္မွာေတာ့ေသခ်ာတယ္။


ေဖာင္ေတာ္ဆိပ္

တခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ အဲဒီေတာင္တန္းေတြတေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္သြားခ်င္တယ္။






အင္းထဲသြားလည္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆးညအိပ္ေနခ်င္သူေတြအတြက္ တည္းခိုဖို႕အတြက္ေတာ့မပူပါနဲ႕။ (ဟိုတယ္ေတြမွအမ်ားၾကီး)

ရွမ္းအိုးစည္တီးၾကည့္ခ်င္လဲရမယ္။ ေဒါင္းလန္းထဲက အသီးေတြေတာ့စားလိုက္တာ ကုန္ေပါ့။

ေရထဲမွာ ညအိပ္ညေန ေနရမွာေၾကာက္သူေတြအတြက္ ေညာင္ေရႊမွာ ညအိပ္ျပီး မနက္ေစာေစာမွ အင္းထဲဆင္းသြားခ်င္ရင္လဲ ရတယ္ေနာ္။
ဟိုတယ္ေၾကာ္ျငာေနတယ္လို႕မထင္ပါနဲ႕ေနာ္။ ေအးေအးေဆးေဆးသြားေနခ်င္သူေတြကေတာ့ အၾကိဳက္ေတြ႕မွာပါ။

အသြားတံုးက တက္ၾကြခဲ့သေလာက္ အျပန္ခရီးမွာေတာ့........ :(


ဟဲဟိုးေလဆိပ္နားေနေဆာင္ကျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္း။ အရင္တံုးက ေရွ႕မွာတန္းစီစိုက္ထားတဲ့အပင္ေတြ မရွိခင္တံုးက နားေနေဆာင္ကေနျမင္ရတဲ့ရႈခင္းကျမင္ကြင္းက်ယ္...ရွင္းလင္းျပီး အရမး္လွတာ။ တကယ့္ကို ေတာေလဆိပ္ေသးေသးေလးပဲ ဒါေပမယ့္ ေႏြးေထြးတယ္။ ေလယာဥ္ Delay ျဖစ္တာက (၃)နာရီေတာင္ေစာင့္ရေပမယ့္စိတ္မတိုခဲ့ဘူး။ ေနာက္ထပ္၁ႏွစ္ေလာက္ ဒီရႈခင္းေတြမျမင္ရမွာ၊ ေအးခ်မ္းတဲ့ဒီရာသီဥတုကိုမခံစားရမွာ၊ ထင္းရႈးနံ႕သင္းတဲ့ ဒီလိုေလေတြကိုမရႈရမွာ၊ ဒီစကားသံ၀ဲ၀ဲေတြကို္မၾကားရမွာေသခ်ာေနေတာ့ ေနခြင့္ရွိသေရြ႕ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနလိုက္တယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး ေကာ္ဖီထိုင္ေသာက္တယ္၊ စာအုပ္ဖတ္တယ္။ စကားေျပာတယ္။ လာတဲ့ေလယာဥ္ကလဲ ကၽြန္းပတ္ျဖစ္ေနလို႕ မႏၱေလးကိုေတာင္ ေရာက္ခဲ့ေသးတယ္။ မႏၱလာေျမကိုေျခေတာ့မခ်ခဲ့ရပါဘူး။ ေလယာဥ္ဘီးပဲခ်ခဲ့တာ။ ပုဂံေညာင္ဦးကိုပါေလယာဥ္ဆင္းမယ္ဆိုရင္လဲ ေကာင္းသားပဲေနာ္။ အဲဒါမွ ေတာင္ၾကီး၊အင္းေလး၊ မႏၱေလး၊ ပုဂံေညာင္ဦး ကိုသြားခဲ့တာလို႕ျပန္ၾကြားလို႕ရမွာ။

ဓါတ္ပံုေတြကုန္သြားေပမယ့္ အလြမ္းေတြကမကုန္ေသးပါလား။ ဒီပံု၂ပံုက ၂၀၀၈ Company Tripကပံုေတြ။ ပင္းဒယ ေရႊဥမင္လိွဳဏ္ဂူအတက္လမ္းကေန ရိုက္ခဲ့တာ။

ကေလာ ျမင္းမထိေတာင္။ ေန၀င္ရီသေရာမွာ ေတာင္ေျခနားကအေၾကာ္ဆိုင္မွာ လူသံုးဆယ္ေက်ာ္လံုးစကားသံတိတ္လို႕ အေတြးကိုယ္စီနဲ႕ေငးေနခဲ့ၾကတယ္။ ဆိုင္ရွင္ေတြက ဆိုင္သိမ္းခ်င္ေနျပီ။ အလိုက္တသိနဲ႕ ကားထြက္ရေအာင္လို႕ဘယ္သူမွ စျပီး မေလာေဆာ္ၾကဘူး။
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကရတာပါပဲ။

8 comments:

  1. ကူးကူးဘ၀မွာ အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵကေလ.. ကိုယ့္ႏိုင္ငံထဲမွာ ရွိတဲ့ အလွပ သဘာ၀ေလးေတြ တစ္ႏိုင္ငံလံုးႏွံေအာင္ေလွ်ာက္သြားခ်င္တာ.
    တစ္ေန႔ေတာ့ ျဖစ္လာမယ္ေျမာ္လင့္ပါတယ္။
    ပံုေလးေတြတင္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပါ။ း)

    ReplyDelete
  2. ကၽြန္ေတာ္လဲ အတူတူဘဲ.. ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ကုန္လို႔ ရန္ကုန္ၿပန္ခါနီး ကားဂိတ္ဆင္းၿပီဆိုရင္ မၿပန္ခ်င္ေတာ့ဘူး...။
    ကားတစ္ခုခုၿဖစ္မလား... တစ္ရက္ေလာက္ပိုေနရမလားလို႔ အၿမဲၿဖစ္ဖူးတယ္..။ အၿပန္ဆိုဘယ္ေတာ့မွမေပ်ာ္ဘူး.. ကေလာေက်ာ္ၿပီး ရွမ္းၿပန္နယ္နိမိတ္ဆံုးခါနီးေလ ၀မ္းနည္းေလဘဲ..။
    အစ္မတကယ္လြမ္းလာေအာင္ လုပ္ေနပါတယ္..။

    ReplyDelete
  3. ေက်ာင္းသားဘဝ FIELD ဆင္းရတဲ့ေနရာေတြကိုလြမ္းလိုက္တာ။

    ReplyDelete
  4. အျပာေရာင္သစ္ခြေတြ လြမ္းသြားၿပီ ညီမရယ္။
    တို႕ ရွမ္းျပည္က သိပ္လြမ္းစရာေကာင္းတာေနာ္။

    ReplyDelete
  5. ညီမ ပံုေလးေတြ ၾကည္႕ၿပီး ခ်စ္ခ်စ္ႀကိး နဲ႔ ဟန္းနီးမြန္း သြားတာ ျပန္သတိရတယ္

    လြမ္းစရာေလးေတြေပါ႔
    ေက်းဇူးပါ
    ေရႊစင္

    ReplyDelete
  6. ေက်ာက္ပန္းျပာတဲ႔ လွလိုက္တာဗ်ာ

    တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ေရာက္ရမည္လို႔ပဲ ေတးထားလိုက္ပါတယ္။

    ReplyDelete
  7. အြန္ေစာက သစ္ခြသုေတသနလုပ္ေနတာေတာ္။ လာျပီးေကာ္လက္ရွင္လုပ္ခ်င္စိတ္ေပါက္ကုန္ျပီ။ တစ္ေန႕ေန႕ေတာ့ အေရာက္ကိုလာခဲ့အံုးမွာ။

    ReplyDelete
  8. ဓါတ္ပံုေလးေတြၾကည့္ရတာ ေနရာေလးက ခ်စ္စရာ... သြားခ်င္စရာေကာင္းလိုက္တာ...
    တေခါက္ေတာ့ ေရာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားၿပီး သြားအံုးမယ္... း))

    ReplyDelete