ခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးထဲမွာသြားေဆးခန္းေျပးလုိက္၊ မ်က္မွန္ေျပးလုပ္လိုက္ နဲ႕အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ၾကားထဲ အေဖာ္ေကာင္းလို႕ ျပင္ဦးလြင္ကို ၂ရက္သြားလည္ လိုက္ေသးတယ္။ ျပင္ဦးလြင္ကျပန္အဆင္းမွာေတာ့ က်န္တဲ့လူေတြက မႏၱေလးကို ဆက္ဆင္းေပမယ့္ ဒီတခါ စိတ္အလုိမလိုက္ေတာ့ဘဲ တေယာက္ထဲ ရန္ကုန္ျပန္ဆင္းလာခဲ့ရတယ္။
ျပင္ဦးလြင္ကိုပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ေရာက္ဖူးတဲ့ ကိုးတန္းေက်ာင္းသူဘ၀ကစျပီး၊ ေရာက္တိုင္းေရာက္တိုင္း ပိတ္ခ်င္းေျမွာင္မွာ၊ ေပြးေကာက္ေရတံခြန္မွာ၊ ရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္ထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ရိုက္ေပးလိုက္၊ ကုိယ္ကအရိုက္ခံလိုက္၊ ပန္းပံုေတြ၊ ရႈခင္းပံုေတြခ်ည္းပဲေရြး ရိုက္လိုက္နဲ႕ ျပင္ဦးလြင္သြားရျခင္းရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္၅၀%ေလာက္က ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႕က်ေနတာပဲ။
ျပီးေတာ့ပံုေတြၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း ထူးမျခားနားပဲ။ပန္းျခံဳေလးနားမွာ ရီက်ဲက်ဲနဲ႕ငုတ္တုတ္ေလး ထုိင္မယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုေတာ့ မခို႕တရို႕ေလးျပံဳးေနတယ္ထင္တာပဲ။ ပန္းေလးေတြနဲ႕ အလွခ်င္းျပိဳင္ေနတယ္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အျပံဳးကလြန္သြားျပီး ရီက်ဲက်ဲေျပာင္စပ္စပ္ပံုျဖစ္သြားတာ မသိလိုက္ဘူး။ ပံုကိုၾကည့္ျပီးအားေပးၾကပံုကနင္က ျခံဳထဲဘာ၀င္လုပ္ေနတာလဲတဲ့။ ျပံဳးစိစိနဲ႕ တစ္ရႈးေပပါလွမ္းေတာင္းေနတာ လားလို႕ေမးတဲ့လူကေမး။
သစ္ပင္ေအာက္မွာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ဆန္႕ျပီး ပိုစ့္ေပးေနတဲ့ပံုကိုေတာ့ ဗ်ိဳင္းေလးပံ်ေနတဲ့ အတိုင္းပဲတဲ့။
အံမယ္... ကိုယ္ကလည္း တခါတေလကဗ်ာဆန္ဆန္ေလး ပန္းခင္းထဲမွာပန္းေလးေတြကိုငံု႕ၾကည့္တဲ့ပံုမ်ိဳး ၾကိဳးစားပမ္းစား အိုက္တင္ထုတ္လိုက္ေသးတယ္။ ဒီပံုမ်ိဳးကိုေတာ့ လွတယ္တယ္တဲ့။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ ့ဆံပင္ေတြကြယ္ထားေတာ့ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရလို႕တဲ့။
ေနာက္ခံရႈခင္းက်ယ္က်ယ္မွာ ထီးေလးေဆာင္းျပီးေငးေနတဲ့၊ လူပံုကႏွမး္ေစ့ေလာက္ပဲပါတဲ့ပံုကိုေတာ့ ၾကိဳက္ၾကတယ္။ လူမပါရင္ ပိုေတာင္လွအံုးမယ္တဲ့။
ျပံဳးေနပါတယ္ဆိုမွေျပာင္စပ္စပ္နဲ႕လို႕တို႕၊ ခပ္တည္တည္ပံုနဲ႕အရိုက္ခံေတာ့လည္း လူမိုက္က်ေနတာပဲ။ တေလာကလံုး သူ႕လုပ္စာစားေနတဲ့ရုပ္၊ အဲဒီအခ်ိန္တံုးကနင့္ေျခေထာက္ကိုဘယ္သူတက္နင္းထားလို႕လဲ တို႕စသျဖင့္ အားေပးခံရတာမ်ား ရိုးေနျပီ။ ဒီ့ထက္အမူအရာလဲမလုပ္တတ္ဘူးေလ။ ဘယ္သူေတြဘယ္လို ေ၀ဖန္ေ၀ဖန္ကိုယ္ကေတာ့ ေရာက္ရာအရပ္မွာ ကင္မရာတကားကား သူမ်ားကိုလဲရိုက္၊ ကိုယ္တိုင္လဲ အရိုက္ခံနဲ႕ခရီးတခုကျပန္လာရင္ အိမ္ကလူေတြ အခ်ိန္ကုန္၊ မ်က္စိေညာင္းဖို႕သာျပင္ေတာ့။
ကို္ယ္က ဓါတ္ပံုျပရင္လဲ ရိုးရိုးမျပဘူး။ ဒါက ဘယ္မွာရိုက္ထားတာေလ၊ အဲတံုးက ဘယ္သူက ဘယ္လုိေျပာလို႕ ၀ိုင္းရီေနၾကတာ။ ျပီးေတာ့ ဘယ္ေနရာကို သြားတာ။ စသျဖင့္ ေနာက္ခံစကားေျပာကလဲ ထည့္လိုက္ေသးဆိုေတာ့ အိမ္ကလူေတြမွာ မ်က္စိေညာင္း၊ နားညည္းဖုိ႕သာျပင္ေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ၀ယ္လာတဲ့ မုန္႕ေတြမ်က္ႏွာနဲ႕ေတာ့ ၾကည့္ေပးေဖာ္ေတာ့ရၾကသား။
ကိုယ္က ကင္မရာမင္းလုပ္ရရင္ေတာ့ လူေတြကိုပိုစ့္အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြထုတ္ခိုင္း၊ မိန္းခေလးေတြဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာင္းသူဘ၀မိန္းထဲေရာက္ရင္ မလုပ္မျဖစ္၀တၱရားလို ဓါတ္ပံုဆရာေတြနဲ႕ ဓါတ္ပံုရိုက္တံုးက ေခ်ာေခ်ာလွလွေကာင္မေလးေတြဆိုရင္တကၠသိုလ္စိန္၀င္းေျပာေလ့ရွိသလို "ေကာက္ေၾကာင္းေလး ေပၚေအာင္ထိုင္..သမီး" ဆုိျပီးဆရာလုပ္လုိက္ေသး။
တခ်ိဳ႕ျမန္မာမင္းသမီးေတြျပကၡဒိန္ေတြ၊ ပိုစတာေတြရိုက္ရင္ရွိသမွ်ကိုေရွ႕ပစ္ေနာက္ပစ္၊အတင္းပစ္ျပက္ထုိင္ ရင္သာ မလွတာ၊ တခ်ိဳ႕သူေတြမ်ား နဂိုကလဲလွ၊ေနကလဲေနတတ္ ေတာ့ သူ႕ဟာနဲ႕သူထုိင္ေနတာေတာင္ သဘာ၀က်က်ေလး ေကာက္ေၾကာင္းေလးေပၚျပီးလွေနတတ္တာေနာ္။
သူတို႕က ကိုယ့္ပံုကိုၾကည့္ရင္သာေ၀ဖန္တာ၊ ကိုယ္ရိုက္ေပးတဲ့ ပံုေတြေတာ့ ၾကိဳက္ၾကသား။ အင္းေလ...အားလံုးက သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ဘယ္လုိေလး ပိုစ့္ထုတ္လိုက္ရမလဲပိုစိတ္၀င္စားၾကတာ။ သူတို႕ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္၊ မညည္းမညဴရိုက္ေပးတတ္တဲ့ သူကလဲ ကိုယ္ကလဲြျပီး ျပိဳင္ဘက္မရွိကိုး။
ဒီတခါေတာ့ခရီးသြားတာ အာရွတိုးရစ္မလုပ္ေတာ့ဘဲ သဘာ၀ရႈခင္းေတြကိုမ်က္စိနဲ႕ ႏွလံုးသားနဲ႔ပဲ ခံစားေတာ့မယ္ဆိုျပီး ကင္မရာယူမသြားခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က ျပင္ဦးလြင္စလည္ပါျပီ ဆိုတဲ့မနက္ထဲက သူ႕(သူ႕အေဖဆီကမ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးျပီးမ,လာတဲ့) ကင္မရာ ကို္ယ့္လက္ထဲ၀ကြက္အပ္လိုက္ တာပဲ။ ကိုယ္ကလဲ ကိုယ္ပဲ။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမနက္ရွမ္းေခါက္ဆြဲစားတဲ့ဆုိင္က ပန္းေလးေတြလွေတာ့ မေနႏိုင္မထုိင္ႏိုင္ သြားစရိုက္မိတာ။
ဒီတခါသြားတဲ့အုပ္စုထဲမွာပါတာက ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ငါးႏွစ္ပတ္လည္(၄)ေယာက္ေလာက္ဆိုေတာ့ ကိုယ္တို႕နဲ႕ စာရင္ေတာ့ ခေလးေပါ့။ အဲဒီေတာ့လည္း ျပင္ဦးလြင္ ေရာက္တံုး ေရာက္ခိုက္ ဒင္းတို႕ေတြက အျပတ္ကိုရႈိုင္းျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္မယ္ဆုိတာခ်ည္းပဲ။ ဒီပံုက ေကာင္မေလးကို ေပးဖို႕။ ဒီပိုစ့္နဲ႕က သူ႕ေကာင္မေလးပံုနဲ႕ ဖိုတိုေရွာ့ထဲမွာ ျဖတ္ညွပ္ကပ္လုပ္ဖို႕ဆိုျပီး ဘာပိုစ့္မွန္းမသိေပါက္ကရ ပိုစ့္ေတြကပါေသး။ အင္းေလ...ကိုယ္တို႕လဲ အဲလိုပဲငယ္ခဲ့ တာပဲေလ။
ကိုယ္ကလဲ ကိုယ့္အၾကံနဲ႕ကိုယ္။ သူ႕ကင္မရာ နဲ႕ဆို ပန္းပံုေလးေတြ ေကာင္းေကာင္းရိုက္လို႕ရႏိုင္တယ္ဆုိျပီး ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီးယူထားလိုက္တာ။ တကယ္တမ္းေတာ့ ဒင္းတို႕ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ပဲေပးသမွ်၊ ကုန္းလိုက္၊ ကြလိုက္၊ ဒူူးေထာက္လိုက္နဲ႕ ေမာ္ဒယ္ကိုကိုနဲ႕ ေမာ္ဒယ္မမ (၆)ေယာယ္ၾကားထဲမွာ ဟိုဘက္ကေခၚလိုက္၊ ဒီဘက္ကိုေျပးလိုက္နဲ႕ အင္း.... သူတို႕ဓါတ္ပံုရိုက္ေပးဖို႕အေရး ကိုယ္က တမင္ေတာင္ ခြင့္ယူျပီး လိုက္ေပးရတဲ့ အတိုင္းပဲ။ ဒီၾကားထဲ စကပ္တို၊ ဂါ၀န္တိုတို၀တ္ထားတဲ့မမမ်ားက ကိုယ့္ကို ဓါတ္ပံုျပန္ျပန္ရိုက္တာ အေရးမၾကီးဘူး။ တျခားအုပ္စုကိုပါ လွမ္းလွမ္းရိုက္ေနလို႕ဒင္းတို႕ကို သတိေပးရတာကတမ်ိဳး။
တကယ္တမ္းကေတာ့ ရိုက္လာတဲ့ ပံုေလးေတြကို ျပန္တင္ခ်င္တာပါ။ စကား နိဒါန္းခ်ီတာ နဲနဲရွည္သြားလို႕ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ။
ပထမတရက္ကေတာ့ ျပည္ခ်စ္ဘုရား၊ ပိတ္ခ်င္းေျမွာင္၊ ဘၤီးအီးေရတံခြန္လို႕ေခၚတဲ့ ပြဲေကာက္ေရတံခြန္နဲ႕ အျပန္မွာ တရုတ္ဘံုေက်ာင္းနဲ႕ ႏွီးဘုရားကိုသြားၾကတယ္။ Van နဲ႕မဆံ့လို႕ Light Truck ကားပဲငွားသြားတာ တေနကုန္မွသံုးေသာင္းေပးရတယ္။
ေနာက္ရက္က်ေတာ့ ကန္ေတာ္ၾကီးရုကၡေဗဒဥယ်ာဥ္တခုထဲသပ္သပ္ သြားခဲ့တယ္။ မနက္ ၉နာရီေလာက္ ေရာက္ ေန႕လည္ ၂နာရီေလာက္ထိ အထဲမွာပဲ ေလွ်ာက္သြား၊ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ခဲ့တယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာေဂါ့ဖ္ကားနဲ႕ တပတ္အရင္ပတ္တယ္။ မိနစ္ (၂၀)ကို ၈၀၀၀ေပးရပါတယ္။ နန္းျမင့္ေမွ်ာ္စင္ဘက္သြားရင္ေနာက္ထပ္၈၀၀၀တဲ့။ ကိုယ္ေတြကေတာ့ နန္းျမင့္ေမွ်ာ္စင္ကို ကိုယ့္ဟာကို လမ္းပဲေလွ်ာက္သြားေတာ့တယ္။ မိုးတဖြဲဖြဲရြာေနလို႕ ေမာ္ဒယ္ေတြစိတ္တိုင္းက် ပိုစ့္မေပးႏုိင္ခဲ့ဘူးလို႕ဆုိေပမယ့္ ပံု၃၀၀ေက်ာ္သြား ပါတယ္။ မိုးဖြဲဖြဲမွာကင္မရာမင္းကိုထီးေဆာင္း၊ ေမာ္ဒယ္မ်ားလဲထီးေဆာင္းျပီး ဇြဲ၊လံု႕လ၊ ၀ီရိယအျပည့္နဲ႕ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတာပါ။
ပံုေတြကေတာ့ သူတို႕ေတြလစ္တံုးေလး ကမန္းတမ္းရိုက္ထားတဲ့ ပံုေလးေတြတခ်ိဳ႕ပါ။ ဆိုလိုခ်င္တာကေတာ့ ေသခ်ာ ခ်ိန္ရိုက္ထားတာမဟုတ္ပါဘူးေပါ့ေလ။
ကားေပၚကေနရိုက္လုိက္ရလို႕ ၀ါးသြားတာက ႏွစ္ပံု။
ဒါေလးကေတာ့ ဟသၤာေလးတေကာင္ထဲေတြ႕လို႕ လွမ္းရုိက္လိုက္တာ။ ေ၀းသြားတယ္။
ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေရာက္ ၾကည့္လို႕မ၀ဘူး။
ဒါကေတာ့ မိုးခိုရင္း ေကာ္ဖီေသာက္ရင္းနဲ႕ ဆိုင္ထဲကေနဆြဲရိုက္လိုက္တာ။
ကားနဲ႕စီးသြားေနရင္း သမင္ေလးေတြေတြ႕လို႕ရိုက္လိုက္တာ။
အႏိုင္အရႈံးေပၚေအာင္မၾကည့္လိုက္ရဘူး။ ကားေမာင္းတဲ့ေကာင္ေလးက မိနစ္ (၂၀) အတြင္း တပတ္ျပည့္ေရးအတြက္ ကားေမာင္းထြက္သြားလို႕။
ဆက္ျပီး စားျမံဳ႕ျပန္ပါအံုးမယ္။